In het verleden werd er een bitsige strijd gevoerd tijdens de verkiezingen voor de werknemers afgevaardigden in de Raad van bestuur van de V.U.B. Campus Oefenplein. Deze verkiezingen worden nog steeds gehouden, zij het er wat minder hard aan toegaat in het UZ, op de V.U.B. is het wat anders. In het verleden bestond de term 'Raad van Bestuur' nog niet, maar wel 'Raad van Beheer'. De wetgeving zou hier later verandering in brengen en de Raden van Beheer werden Raden van Bestuur. Behalve in een aantal uitzonderingen , waardoor o.a. de Raad van Beheer van het ziekenhuis bleef bestaan.
Hieronder vindt U 2 pamfletten in één bestand onder elkaar uit 1982. voor de verkiezingen van de personeelsafgevaardigden in de Raad van Beheer van de V.U.B.
Bij dergelijke verkiezingen doken steeds een aantal personen op die vaak totaal onbekend warwn en die veel beloofden maar waar vaak na de verkiezingen niets meer werd vernomen.
De directie voerde zelf een plafonnering in voor de uitbetaling van de vervoersonkosten
In het verleden heeft de directie van het ziekenhuis getracht om op eigen houtje een loon-plaffonering in te voeren bij de betaling van de vervoersonkosten.
De CAO in onze sector dateert uit 1991 en werd later wel in een nieuw jasje gestoken zonder aan de basis iets te wijzigen. In ieder geval werd er in de toenmalige CAO uit de jaren tachtig niet gesproken over een loon-plaffonering.
De directie besloot op eigen houtje dit toch in te voeren.
Na oeverloze discussies tussen het ABVV-BBTK en de Directie besloten wij de hulp in te roepen van de arbeidsinspectie teneinde de loon-plaffonering af te schaffen zodat elke werknemer van ons ziekenhuis kon genieten van deze vervoersonkosten.
Wat volgt is een ongeloofelijk verhaal...
- een arbeidsinspecteur komt ter plaatse, hij stelt de overtreding vast, de werkgever belooft dat alles in orde zal komen, en naait tegelijk deze inspecteur een oor aan: elke werknemer moet persoonlijk een aanvraag doen en pas na deze aanvraag hebben de werknemers met een loon hoger dan 650.000 Bef. recht op de terugbetaling van hun vervoersonkosten. Nochtans wordt er in de CAO nergens iets vermeld over deze aanvraag, m.a.w. de vervoersonkosten moeten automatisch uitbetaald worden...
- de directie komt haar beloftes echter niet na, opnieuw contacteren wij de arbeidsinspectie en wijzen op het probleem dat zich blijft herhalen.
Ondertussen roepen de personeelsafgevaardigde van de BBTK de ondernemigsraad in spoedzitting samen. In eerste instantie weigert de directie maar uiteindelijk komt de bijzondere OR dan toch samen. Hieronder kan U deze notulen raadplegen, aandachtig lezen is de boodschap!
De uitspraken en de houding van de toenmalige directeur-generaal, dhr. Aerden, schetsen duidelijk de sfeer die door de werkgever toen opzettelijk werd gecreërd.
- bijgevolg kwam de inspecteur opnieuw het ziekenhuis een bezoekje brengen en opnieuw kreeg de werkgever een reprimande.
Hieronder vidt U de brief die volgde na het bezoek van de arbeidsinspecteur.
- Uit deze brief blijkt duidelijk dat het dossier doorgestuurd werd naar de Arbeidsauditeur, deze vertegenwoordigd het parket van de Arbeidsrechtbanken en de Arbeidshoven. Enkele dagen na ontvangst van deze brief door de directie, werd alles retroactief in orde gebracht. Het plafond van 650.000 Bef. werd afgeschaft.
Werkgever weigert syndicale delegatie te erkennen.
Terwijl alle private ziekenhuizen in België een syndicale afvaardiging aanvaardden zonder dat
de afgevaardigden de loodzware procedure dienden na te leven voor een erkenning weigerde
de directie van het UZ Brussel de eenvoudige erkenningsprocedure.
Deze brief getuigt daarvan.
Een aantal maanden later zouden de militanten van de BBTK zoals de nationale CAO dat voorschrijft
een petitie van bijna duizend handtekeningen van personeelsleden verzamelen waarin de oprichting
van een syndicale afvaardiging werd gevraagd.
In de jaren 80 verspreide de werkgever een eigen informatieblad 'T gAZetje.
Hieronder vindt U een exemplaar van oktober 1985.
Het Is toch even schrikken wanneer U
een aantal mensen op de foto's zou herkennen...
Twee nota's aan het onderhoudspersoneel van september 1985
Delegees Gesanctioneerd bij staking!
Wanneer vakbondsafgevaardigden in de jaren ‘80 deelnamen aan stakingen werden zij
gegarandeerd gesanctioneerd. Zij werden tegen alle regelgeving in beschouwd als
‘onwettig afwezig’. De wetgeving stelt dat er bij staking geen loon wordt uitbetaald maar dat
een stakingsdag wel moet worden gelijkgesteld met een werkdag.
Voor de betrokken vakbondsmilitanten had dit gevolgen voor hun bedrijfsanciënniteit.
Want telkens er één of meerdere stakingsdagen in een maand werden vastgesteld
schoof hun anciënniteit met één maand op. Een vakbondsafgevaardigde van het ABVV
is statutair verplicht om te staken wanneer het ABVV daartoe oproept. En in de jaren
‘80 waren werd er duchtig op los gestaakt.
De directie van het ziekenhuis wou van geen wijken weten en het is slechts op het ogenblik
dat haar duidelijk werd dat wij de zaak voor de Arbeidsrechtbank zouden inleiden dat
de betreffende dagen werden geregulariseerd.
Hier vindt U een voorbeeld van een brief die onze vakbondsafgevaardigden telkens
ontvingen.
Loonafhouding bij arbeiders foutief!
Wanneer een dag arbeiders verlof neemt wordt die dag niet vergoed (voor wat de 20 wettelijke feestdagen
betreft). Wij stelden in de jaren ‘80 vast dat deze afhoudingen berekend werden op maandbasis
en niet op een gemiddelde van 3 maanden.
Door hier te klikken kan U de brief downloaden.
Het zou een jaar duren alvorens de werkgever zijn fout zou toegeven.
Nota van het diensthoofd facturatie aan mevr. Walkiers (personeelsdirecteur)
Hieronder kan U een merkwaardige nota
downloaden uit 1989 van het diensthoofd van
de dienst facturatie aan mevrouw Walkiers,
de toenmalige personeelsdirecteur.